Another World: 20th Anniversary Edition – Review

0

Trial and error από το 1991

Μην κάνετε scroll. Δεν θα βρείτε βαθμολογία. Το Another World δεν έχει achievements. ΕΙΝΑΙ achievement. Τόσο για τη δική του εποχή όσο και, σε ορισμένες περιπτώσεις, για τα σύγχρονα δεδομένα.

Δεν είναι παρά ένα σύντομο action adventure βασισμένο σε απλά vector graphics, από την εποχή που το εκάστοτε hardware δεν είχε περιθώριο να προσθέσει textures της προκοπής σε διάφορες επιφάνειες. Μιλά για το ταξίδι ενός επιστήμονα που καταλήγει σε έναν άγνωστο κόσμο χάρη στην ενεργοποίηση της ίδιας της πειραματικής συσκευής του. Αντί να φτάσει στο νέο κόσμο με τη Ferrari που τον οδήγησε στη δουλειά του, φτάνει παρέα με το γραφείο του μέσα σε πισίνα και το πρώτο μέλημα είναι να αναδυθεί. Για αέρα αλλά και για την πρώτη ματιά στον ξένο και νέο για αυτόν κόσμο.

Το Another World ξεκίνησε την πορεία σε Amiga το 1991, για να φτάσει σε Atari ST αλλά και σε κονσόλες όπως SNES, MegaDrive και 3D0. Παρά την ονομασία της παρούσας έκδοσης, έχουν περάσει 23 χρόνια από την επίσημη πρώτη και στην ουσία γίνεται λόγος για την επετειακή έκδοση που ξεκίνησε σε iOS, πέρασε σε PC, και εσχάτως βρήκε το δρόμο της σε Xbox One, PS4, PS3, Wii U και 3DS. Δεν υπάρχει επιπλέον περιεχόμενο, δεν θα βρείτε βαθυστόχαστα extra features αλλά την αρκούντως βελτιωμένη, κυρίως σε τεχνικό επίπεδο, αλλά γνώριμη συνταγή

Ως εκφραστής μιας τελείως διαφορετικής εποχής δεν πιάνει τον παίκτη από το χέρι. Δεν έχει HUD, δεν σημειώνει τα διαδραστικά σημεία, δεν εξηγεί ποιο πλήκτρο κάνει τι. Αυτά πρέπει να τα ανακαλύψετε (ή να τα διαβάσετε αν δεν έχετε καθόλου υπομονή για πειραματισμό) στην προσπάθειά σας να εξερευνήσετε τον παράξενο κόσμο αλλά και να γλιτώσετε τη ζωή σας. Δεν είναι ξεκάθαρο γιατί θεωρείστε στόχος, αλλά προέχει η επιβίωση. Δύο πλήκτρα φτάνουν για άλματα, πυροβολισμούς και λοιπές αλληλεπιδράσεις αλλά το timing που απαιτούν ορισμένες κινήσεις, ειδικά σε συνθήκες πίεσης, θα θυμίσει, λογικά μάλιστα, το κλασικό Prince Of Persia.

Ο πρωταγωνιστής θα πεθάνει. Πάρα πολλές φορές. Και κάθε φορά θα γυρνά στα αρκετά φιλικό checkpoints για να συνεχίσει την εξερεύνηση, να δοκιμάσει κάποια άλλη προσέγγιση. Κάποιες φορές οι λύσεις δεν βρίσκονται αποκλειστικά και μόνο στην οθόνη που προκύπτει το ερωτηματικό και παρά την απλή δομή ο παίκτης πρέπει να σκεφτεί και λίγο πιο ανοιχτά κατά περίπτωση. Θα κολλήσει, θα ενοχληθεί, θα αναρωτηθεί γιατί το Another World θεωρείται σημαντικός τίτλος για τη βιομηχανία, γιατί αποτέλεσε έμπνευση για δημιουργούς όπως ο Kojima Hideo και ο Suda Goichi.

Είτε επιλέξετε τα πρωτότυπα γραφικά, είτε τα νέα, ακόμη πιο λεία (η εναλλαγή μεταξύ των γίνεται με το πάτημα ενός πλήκτρου) είναι πολύ εύκολο να φανεί η ιδιαιτερότητα του τίτλου. Χωρίς διαλόγους, χωρίς κείμενο, με γραφικά “lo-fi” συντίθεται κόσμος με έκφραση και νόημα. Μπορεί τα κίνητρα να μην είναι ξεκάθαρα. Τα συναισθήματα όμως είναι. Με πολύ απλά εργαλεία, αλλά με τεράστια προσοχή το Another World μεταφέρει σκέψεις, πολλές εξ αυτών ανοιχτές σε διάφορες ερμηνείες, με μεγαλύτερη ευκολία και συνέπεια από σύγχρονους τίτλους με άπειρες σελίδες διαλόγων και σεναρίου. Επιπλέον λεπτομέρειες, όπως το ότι είναι αδύνατο να κολλήσετε πλήρως σε γρίφο αφού το design φροντίζει πάντα να υπάρχει τρόπος διαφυγής και επαναφοράς, δείχνουν την προσοχή που έδειξε ο Eric Chahi όταν ανέπτυσσε έναν τίτλο που θα έμενε στην ιστορία των video games. Για αυτό και είναι πιο εύκολο να συγχωρήσει κανείς το τελείως άχαρο shooting και το εσκεμμένο trial and error.

Όσοι απλά θέλουν την εμπειρία πάντως, μπορούν να επιλέξουν νέο, χαμηλότερο επίπεδο δυσκολίας που βοηθά περισσότερο στο shooting. Οι υπόλοιποι μπορούν να ασχοληθούν με τις διαφορετικές επιλογές στο soundtrack για να δουν ποια ταιριάζει περισσότερο στις αναμνήσεις που είχαν από την πρώτη του επαφή με το παιχνίδι πριν από πολλά χρόνια. Υπάρχουν τα πρωτότυπα ηχητικά εφέ, η παραλλαγή τους από εκδόσεις για CD αλλά και επιλογή για remastered ήχους.

Δείτε το ως κομμάτι της ιστορίας που αποφάσισε να επανέλθει όντως όσο πιο κοντά γίνεται στην εξωραϊσμένη ανάμνηση που ίσως συντηρείται ακόμη. Οι νεότεροι καλό είναι να παρατηρήσουν ότι δεν χρειάζονται κιλά χαρτιού και άπειρες ώρες voice overs ή μηχανισμούς RPG για να γίνει πιο ενδιαφέρον το ταξίδι σε έναν τελείως ξένο κόσμο.

About Author

Όταν δεν πίνει καφέ, πίνει καφέ. Γράφει για games από το 2003, συναντά, για κάποιο άγνωστο λόγο, τα πιο περίεργα bugs και όποτε δεν βρίσκει καφέ, λειτουργεί ως αρχισυντάκτης. Ύστερα από κάθε μακροβούτι σε gadgets, games και βιβλία ιστορίας, βγαίνει στην επιφάνεια για να πάρει αέρα και να κάνει διορθώσεις. Τότε είναι και πιο επικίνδυνος. Αρθρογραφία του έχει εμφανιστεί σε GamePro, Computer Games Magazine, RAM, bit, Digipedia κ.α. Μετέφρασε βιβλίο για το Tai Chi. Don't ask.

Leave a Reply

κατασκευή ιστοσελίδων Web and Art Solutions