RUSH – Review

0

Πολλά κυβικά puzzle

Μπορεί το RUSH να εμφανίστηκε στο PC το 2010 και η έκδοση του Wii U να έρχεται…χρόνια μετά, αλλά ευνοείται από το ίδιο το είδος στο οποίο εντάσσεται. Είναι πιο…puzzle από κάθε άλλο τίτλο της ίδιας ομάδας. Είναι δε, σε αντίθεση με την πρωτότυπη έκδοση, προσαρμοσμένος ώστε να λειτουργεί με οθόνη αφής αντί με mouse. Τόσο ώστε δύο πράγματα να είναι σίγουρα: ότι τα περισσότερα πλήκτρα στο GamePad καταλήγουν διακοσμητικά και πως δεν προβλέπεται και τόσο να σηκώνει κεφάλι ο παίκτης από την οθόνη του χειριστηρίου.

Η ιδέα είναι (φαινομενικά) απλή. Σε επίπεδα ποικίλης μορφολογίας και μεγέθους τοποθετούνται χρωματιστοί κύβοι σε συγκεκριμένα σημεία, οι οποίοι πρέπει να κατευθυνθούν σε εξίσου συγκεκριμένα σημεία, τα οποία φέρουν το ίδιο χρώμα με τον εκάστοτε κύβο. Οι κύβοι τοποθετούνται εξ αρχής στο επίπεδο, κάτι που δεν ελέγχει ο παίκτης. Στην πραγματικότητα η πορεία τους ελέγχεται έμμεσα. Ο παίκτης έχει στη διάθεσή του πλακίδια που πρέπει να τοποθετήσει σε σημεία του επιπέδου, προκειμένου να επηρεάσει την πορεία του κάθε κύβου. Ό,τι και να γίνει οι διαφορετικοί κύβοι δεν πρέπει να διασταυρωθούν, δεν πρέπει να βγουν εκτός ορίων και να καταλήξουν…στην άβυσσο και, προφανώς, επιβάλλεται να φτάσουν στο πλακίδιο-στόχο. Πρέπει να χρησιμοποιηθούν, όλα μα όλα τα διαθέσιμα εργαλεία, πράγμα που σημαίνει ότι μία είναι η αποδεκτή λύση σε κάθε ένα από τα 70 και πλέον επίπεδα του RUSH. Κάποιο πλακίδιο απλά αναγκάζει τον κύβο να αλλάξει κατεύθυνση. Κάποιο άλλο του μειώνει την ταχύτητα, ενώ ένα ακόμη αναγκάζει δύο κύβους να χωριστούν σε ξεχωριστά μονοπάτια. Οι συνδυασμοί και οι δυνατότητες είναι πάρα πολλές με το περιβάλλον να παίζει το δικό του ρόλο. Για παράδειγμα η σύγκρουση ενός κύβου σε τοίχο δημιουργεί τη δική του παύση και καθυστέρηση που μπορεί να υπολογιστεί και να χρησιμοποιηθεί κατά το δοκούν.

Τίποτα όμως δεν κινείται αν ο παίκτης δεν το επιλέξει. Άπαξ και το κάνει, όλοι οι κύβοι ξεκινούν ταυτόχρονα από τη θέση τους και ακολουθούν το μονοπάτι που έφτιαξε ο παίκτης. Σε περίπτωση αποτυχίας…πάλι από την αρχή. Με λίγα λόγια, κάθε επίπεδο, κάθε προσπάθεια είναι και ένα διαφορετικό πλάνο. Δεν απαιτούνται αντανακλαστικά αλλά πολυδιάστατη σκέψη, αλλαγή προοπτικής με τη γραφίδα, zoom in, zoom out και διάφοροι συνδυασμοί. Στην αρχή τα πράγματα είναι αρκετά απλά και βατά. Λίγοι κύβοι, απλά επίπεδα με συχνά προφανείς λύσεις είναι το καλωσόρισμα του RUSH. Μέχρι να τελειώσουν τα επίπεδα στην κατηγορία Easy και να έρθει η ώρα για το Normal. Τα πράγματα αλλάζουν γρήγορα, πιο γρήγορα από όσο υπονοούν οι λέξεις και αυτό είναι το βασικότερο, τελικά, μειονέκτημα του RUSH. Θα μπορούσε να έχει πολύ χειρότερα βέβαια, οπότε, ακόμη και αυτό, είναι μάλλον καλό σημάδι.

Τα πιο απαιτητικά επίπεδα έχουν διψήφιο αριθμό κύβων και δομή που χρησιμοποιεί έντονα την τρίτη διάσταση. Όταν μάλιστα φτάσετε στην κατηγορία επιπέδων Actual όχι μόνο τα πράγματα δυσκολεύουν πάρα, πάρα πολύ, αλλά έχετε και την GlaDOS πάνω από το κεφάλι σας για να σας “εμψυχώνει”. Σε αυτήν την κατηγορία θα διαπιστώσετε ότι δεν υφίστανται και οι “βοήθειες” που συναντώνται στα επίπεδα όλων των υπολοίπων. Στην ουσία ο παίκτης, εφόσον το επιλέξει, μπορεί να πληροφορηθεί αν έχει τοποθετήσει σωστά τα εργαλεία ή που πρέπει να τοποθετηθούν εργαλεία, χωρίς όμως να γνωρίζει ποιο πρέπει να πάει στην κάθε θέση. Οι βοήθειες αυτές μπορούν να ενεργοποιούνται όσες φορές θέλει ο παίκτης, χωρίς κανέναν περιορισμό. Επιπλέον η χρήση τους δεν φέρει κάποια ποινή σε βαθμολογία ή κάτι άλλο. Αντιστοίχως η αποχή από τις βοήθειες δεν οδηγεί σε κανενός είδους επιβράβευση, πράγμα περίεργο για τους τίτλους του είδους και όχι μόνο. Συνεπώς το μοναδικό, “αδιαμφισβήτητο” (αν κάνουμε ότι ξεχνούμε το YouTube και άλλες διεξόδους) παράσημο είναι η ολοκλήρωση των επιπέδων Actual όπου δεν παρέχεται καμία διευκόλυνση.

Δεν είναι παράξενο λοιπόν ότι τα κεφάλια μένουν κάτω, στο GamePad, και δεν δίνουν σημασία στη μεγάλη οθόνη. Το RUSH δεν είναι ακριβώς τίτλος για κερκίδα αν και σε τέτοια περίπτωση φανταζόμαστε τον περίγυρο να ουρλιάζει για διαδρομές, επιλογές κ.λπ. Για λίγο έστω.

Το σημαντικό είναι πως το RUSH είναι καθαρά εγκεφαλικό παιχνίδι γρίφων που απαιτεί πλάνο, πολυδιάστατη σκέψη και οργάνωση. Όλα ώστε όταν οι κύβοι ξεκινήσουν το ταξίδι τους να μεγεθύνουν με κάθε τους γύρισμα το μείγμα έντασης και ενθουσιασμού, καθώς η αμφιβολία για το αρχικό πλάνο αλλάζει θέσεις με τον αγνό ενθουσιασμό που φέρνει η επιτυχία ενός συντονισμένου σχεδίου.

8

About Author

Όταν δεν πίνει καφέ, πίνει καφέ. Γράφει για games από το 2003, συναντά, για κάποιο άγνωστο λόγο, τα πιο περίεργα bugs και όποτε δεν βρίσκει καφέ, λειτουργεί ως αρχισυντάκτης. Ύστερα από κάθε μακροβούτι σε gadgets, games και βιβλία ιστορίας, βγαίνει στην επιφάνεια για να πάρει αέρα και να κάνει διορθώσεις. Τότε είναι και πιο επικίνδυνος. Αρθρογραφία του έχει εμφανιστεί σε GamePro, Computer Games Magazine, RAM, bit, Digipedia κ.α. Μετέφρασε βιβλίο για το Tai Chi. Don't ask.

Leave a Reply

κατασκευή ιστοσελίδων Web and Art Solutions