Not ultimate. Yet.
Με την κατάρρευση της THQ και το “σβήσιμο” της σειράς UFC Undisputed, η EA μπορεί να θεωρηθεί ιδιαίτερα τυχερή. Είχε έτσι κι αλλιώς σχέδια για καθετί MMA όπως έδειξε με το EA Sports MMA, αλλά απέκτησε πλέον και τα επίσημα δικαιώματα UFC και είναι πλέον ο μόνος “μαχητής” στην αγορά. Παρότι θα έλεγε κανείς ότι κάποιες βάσεις μπήκαν με την προηγούμενη, λιγότερο επίσημη προσπάθεια, το EA Sports UFC αποτελεί κάτι τελείως νέο ως παραγωγή αφού, σε αντίθεση με το ΕΑ Sports MMA, αναπτύσσεται από την EA Canada και συγκεκριμένα από την ομάδα του παραδοσιακά καλού Fight Night.
Αυτό από μόνο αποτελεί ταιριαστή αναφορά στο ότι το boxing ελκύει πλέον λιγότερο κόσμο (αλλά και χρήμα) σε σχέση με MMA, οπότε η στροφή της ομάδας δεν είναι μια απλή επιλογή αλλά και σημείο των καιρών.
Αν ψάχνετε το λόγο για τον οποίο το EA Sports UFC κυκλοφορεί μόνο σε νέα συστήματα, τότε η απορία λύνεται από πολύ νωρίς. Πολύ απλά δεν έχετε ξαναδεί τόσο ποιοτικά μοντέλα χαρακτήρων σε άλλον αθλητικό τίτλο. Οι λεπτομέρειες, το λεπτομερές animation ακόμη και σε σπιθαμές του κορμιού, ο ιδρώτας, η δυναμική παραμόρφωση με βάση τα χτυπήματα κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης είναι όλα πραγματικά εντυπωσιακά στοιχεία. Τεχνικά μιλώντας είναι και το καλύτερο, πιο καλοδουλεμένο σημείο του τίτλου. Το αμέσως επόμενο είναι ακόμη πιο λογικό και είναι το πρώτο στάδιο κάθε μάχης: τα χτυπήματα. Με ένα πλήκτρο ανά άκρο και λογής-λογής modifiers με τη βοήθεια μοχλών και πλήκτρων η ποικιλία υπάρχει και η αίσθηση είναι πολύ καλή, αν και όχι ακριβώς τόσο όσο θυμόμαστε στο Fight Night. Μια λεπτομέρεια όμως ραγίζει το γυαλί και ύστερα δεν υπάρχει γυρισμός. Το block είναι αποτελεσματικό σε χτυπήματα από όπου και αν προέρχονται (ψηλά, χαμηλά κ.λπ.) πράγμα που σημαίνει ότι κάτι που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, δηλαδή αλληλουχία χτυπημάτων που να αναγκάζει τον αντίπαλο να δημιουργεί άνοιγμα που μπορεί να εκμεταλλευθείτε απότομα και δυναμικά, απλά δεν είναι εφικτό. Στο ίδιο στάδιο αχνοφαίνεται πως δεν υπάρχουν αρκετά animations, με κάποιες κλασικές κινήσεις να λείπουν και κάποιες πιο σπάνιες να βρίσκονται σε πρώτη ζήτηση.
Η έλλειψη στο animation γίνεται ακόμη πιο έκδηλη στα επόμενα δύο στάδια. Όταν έρθει η ώρα για τις λαβές και για τη διαδρομή προς το δάπεδο, πόσο μάλλον για την προσπάθεια της τελειωτικής επιβολής, τα κενά γίνονται ακόμη πιο αντιληπτά, ενώ εμφανίζονται και κάποιες αστοχίες ακόμη. Η αρχική διαφυγή είναι πολύ συχνά πιο εύκολη από όσο συνηθίζεται στην πραγματικότητα και το ανάποδο συμβαίνει με τις τελικές προσπάθειες. Είναι απλή υπόθεση να ξεκινήσει κανείς πολλαπλές απόπειρες για submission στη σειρά, παρότι υποτίθεται πως η όλη διαδικασία έχει σημαντικό κόστος σε stamina. Το submission πάντως λειτουργεί ως mini-game, με τον έναν παίκτη να προσπαθεί να μετακινήσει πλακίδιο εκτός ενός τεράστιου οκταγώνου και τον άλλον να προσπαθεί να τον εμποδίσει. Ακούγεται αστείο αλλά, τουλάχιστον, δημιουργεί και διατηρεί ένταση. Αρκεί να μην το κάνετε 5 φορές συνεχόμενα.
Ακόμη και αν μπουν στην άκρη οι μηχανισμοί, οι ελλείψεις συνεχίζονται. Με online και career τις μόνες επιλογές σε modes, μαζί και με training mini-games που κάθε άλλο παρά συναρπαστικά είναι, δεν θα βρείτε άλλα modes. Και στο career ακόμη τα πράγματα είναι αρκετά φτωχά (σε επίπεδο παρουσίασης) την ώρα που η ομάδα ανάπτυξης σκέφτηκε να συμπεριλάβει μερικές ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες όπως την αυξανόμενη πιθανότητα καταστροφικού για την καριέρα τραυματισμού εφόσον ο παίκτης παίζει χωρίς σκέψη αλλά μόνο με ταχύτητα και δύναμη. Σε κάτι σαν και αυτό φαίνεται ότι το EA Sports UFC είναι, από τη μία, σε καλά χέρια, που δεν είχαν ούτε κατά διάνοια τον απαραίτητο χρόνο για να κάνουν αρκούντως ποιοτική δουλειά. Η οποία είναι αυτονόητο ότι μετατίθεται για επόμενες χρονιές.
Οπότε για φέτος το βάρος πέφτει στα γραφικά και περιμένουμε κάτι καλύτερο σε επόμενες χρονιές. Είδαμε εξελικτική πορεία με το UFC Undisputed και ελπίζουμε να τη δούμε και στο EA Sports UFC. Εκτός αν μπουν άλλες ιδέες στην EA, μιας και δεν έχει πλέον ουσιαστικό ανταγωνισμό στην κατηγορία.
