Worms Battlegrounds – Review

0

Σκουλήκια. Σε 1080p60.

Ο πιο εύκολος τρόπος να περιγράψει κανείς το Worms Battlegrounds είναι ως την έκδοση του Worms Clan Wars για PS4 και Xbox One. Ο τίτλος διατίθεται εξ αρχής σε προσιτή τιμή για τις δύο νέες κονσόλες και η ίδια η Team 17 τον περιγράφει ως τη “μεγαλύτερη” έκδοση της σειράς μέχρι σήμερα. Σφύζει από σκουλήκια δηλαδή. Σημαίνει δε την επιστροφή του Holy Hand Grenade (Χααααααααλελούγια!) που σίγουρα ξυπνά μνήμες ακόμη και αν η τελευταία φορά που παίξατε τίτλο Worms ήταν πριν από 15 χρόνια.

Είναι σχεδόν απίστευτο ότι η σειρά κοντεύει να κλείσει 20 χρόνια παρουσίασης στην αγορά, αλλά δεν είναι καθόλου απίστευτο το γεγονός ότι και αυτό φαίνεται στο Worms Battlegrounds. Μπορεί να τρέχει σε 1080p60 αλλά μην περιμένετε συγκλονιστική λεπτομέρεια και ιδιαίτερα ομαλό animation αφού λίγο έχουν αλλάξει τα πράγματα σε σχέση με προηγούμενους τίτλους της σειράς. Το ίδιο ισχύει και για τη συνταγή βέβαια, η οποία, δικαίως, δεν ξεφεύγει ποτέ από τον πυρήνα που έχει δώσει λόγο ύπαρξης σε κάθε κυκλοφορία Worms (σχεδόν) όλα αυτά τα χρόνια.

Εδώ θα βρείτε story mode (προφανώς πρόκειται για κατ’ ευφημισμό story) με 25 αποστολές, ενώ, συμπληρωματικά, υπάρχει και το Clan Ops με άλλες δέκα αποστολές. Σε κάθε περίπτωση τα δύο αυτά modes χρησιμεύουν περισσότερο ως εκτενή tutorial παρά ως σοβαρά campaign. Εδώ θα έχετε την ευκαιρία να εξοικειωθείτε με μηχανισμούς, αντικείμενα και, ούτε λίγο ούτε πολύ, 65 όπλα, όπως και με την τεχνητή νοημοσύνη που πότε θυμίζει AI έτοιμο να καταλάβει τον κόσμο και να σβήσει την ανθρωπότητα και άλλοτε AI που έχει ανάγκη για terabyte patch. Πολλές φορές στην ίδια αποστολή. Η επιλογή της Team 17 να συνοδεύσει τις περισσότερες αποστολές από “χιουμοριστική” περιγραφή με αυτονόητες αναφορές σε Tomb Raider είναι κάπως περίεργη και αρκετά επιτηδευμένη ώστε να κουράζει γρήγορα.

Βέβαια, ακόμη και από την εποχή όπου το δίκτυο ήταν κάθε άλλο παρά δεδομένο, το multiplayer κατέληγε να πρωταγωνιστεί. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση του Worms Battlegrounds όπως είναι φυσικό. Μπορείτε να φτιάξετε την ομάδα σας, το έμβλημά της, να ονομάσετε κάθε σκουλήκι, να αλλάξετε τα voice sets (ελληνικά δεν θα βρείτε οπότε πάει το “πρώτο αίμα!”) και να ριχτείτε στη μάχη, τόσο σε local όσο και σε online multiplayer, σε deathmatch και στο fort που δεν είναι άλλο από το deathmatch με μια ομάδα να αμύνεται στο οχυρό της και την άλλη να προσπαθεί να εισβάλλει. Μπορείτε να σχεδιάσετε οι ίδιοι το οχυρό σας, ενώ το ίδιο μπορείτε να κάνετε και για επίπεδα. Υπάρχει δυνατότητα να σχηματιστεί τυχαία το επίπεδο στο οποίο θα παίξετε ή να σχεδιάσετε το δικό σας από το μηδέν. Όπως συμβαίνει γενικά σε κονσόλες, τα εργαλεία είναι μεν λειτουργικά αλλά όχι αρκετά εργονομικά ώστε να σταθούν δίπλα σε level editor του PC. Αν αυτό είναι αναμενόμενο, δεν ισχύει το ίδιο στο βαθμό αξιοποίησης του DualShock 4 (μιας και είδαμε την έκδοση για PS4). Παρότι το pan στο χάρτη γίνεται με μοχλό, μάλλον θα ήταν προτιμότερο να αναλάβει τέτοιο χρέος το touchpad αντί να απασχολείται περισσότερο με πλοήγηση μενού.

Βέβαια και η λεπτομέρεια αυτή είναι επουσιώδης, τελικά, δίπλα στη στασιμότητα του franchise σε γνωστά μειονεκτήματα. Παρά τις όποιες μικροβελτιώσεις εξακολουθεί να υπάρχει θέμα clipping, ενώ το αναξιόπιστο platforming οδηγεί στο θάνατο περισσότερες φορές από όσες επιτρέπει το παλιό, πλέον, αστείο της περίστασης. Το πρόβλημα αυτό όπως και το μπέρδεμα του επιπέδου με το εικαστικό στο background, πόσο μάλλον σε συνδυασμό με δυναμικά στοιχεία στα επίπεδα (νερό που κυλά για να πνίξει ή να σβήσει κ.λπ.) πολλές φορές μπερδεύουν τον παίκτη. Καταλήγει δύσκολος ο υπολογισμός του πού οδηγεί η επόμενη κίνηση ή κατά πόσο κάποιο στοιχείο είναι μέρος του επιπέδου ή όχι.

Το gameplay παραμένει στις συμβάσεις των δύο διαστάσεων αλλά τα περισσότερα προβλήματα από τα παραπάνω οφείλονται στην προ ετών στροφή σε τρισδιάστατα γραφικά και η Team 17 δεν λέει να τα φέρει βόλτα.

Για αυτό και το Worms Battlegrounds είναι αυτό ακριβώς που περιμένει κανείς, εδώ και χρόνια, από τίτλο Worms. Η συνταγή είναι ίδια και δοκιμασμένη, οι αλλαγές μικρές και τα ελαττώματα τεχνικής φύσεως καθόλα γνωστά. Η πολυετής σταθερότητα των τελευταίων μάλιστα συνεχίζει να καταναλώνει την καλή πίστη. Κι ας μιλούν τα σκουλήκια σας με φωνή movie trailer guy.

6

About Author

Όταν δεν πίνει καφέ, πίνει καφέ. Γράφει για games από το 2003, συναντά, για κάποιο άγνωστο λόγο, τα πιο περίεργα bugs και όποτε δεν βρίσκει καφέ, λειτουργεί ως αρχισυντάκτης. Ύστερα από κάθε μακροβούτι σε gadgets, games και βιβλία ιστορίας, βγαίνει στην επιφάνεια για να πάρει αέρα και να κάνει διορθώσεις. Τότε είναι και πιο επικίνδυνος. Αρθρογραφία του έχει εμφανιστεί σε GamePro, Computer Games Magazine, RAM, bit, Digipedia κ.α. Μετέφρασε βιβλίο για το Tai Chi. Don't ask.

Leave a Reply

κατασκευή ιστοσελίδων Web and Art Solutions