Το σύμπαν του Άρχοντα των Δακτυλιδιών είναι ένα από εκείνα τα σύμπαντα που τυγχάνει ιδιαίτερης αγάπης από το gaming δημογραφικό. Καθόλα δικαιολογημένης αγάπης. Οι μέχρι σήμερα προσπάθειες όμως να μετουσιωθεί σε ουσιαστικές gaming εμπειρίες, με ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως τα Battle For Middle Earth, απέβησαν ελαφρώς άκαρπες. Με την δε, παρουσίαση του Middle-Earth: Shadow Of Mordor τα πράγματα έγιναν κάπως πιο ενδιαφέροντα. Ακόμα και έτσι όμως, ο τίτλος έδειχνε να χάνει σε γνησιότητα. Θύμιζε περισσότερο ένα κράμα του Assassin’s Creed με τη σειρά Arkham και η αλήθεια είναι πως όταν είχε ανακοινωθεί ο τίτλος της Monolith Productions, ο γράφων είχε κουραστεί από αμφότερα τα franchises.
Μπαίνοντας λοιπόν στο δωμάτιο της παρουσίασης με τον Michael de Plater της Monolith Productions ήμαστε κάπως προκατειλημμένοι. Διπλός κόπος λοιπόν για το PR. Το Middle-Earth: Shadow Of Mordor ωστόσο, δεν χρειάστηκε κάτι τέτοιο. Κατάφερε να μας πείσει μέσα περίπου μισή ώρα πως μιλάμε για μία γνήσια απόπειρα να αποδοθεί κάτι αρκετά ενδιαφέρον και αρκούντως πρωτοποριακό.
Η υπόθεση εκτυλίσσεται μετά τα γεγονότα του Hobbit και μιλάμε ουσιαστικά για την επάνοδο του Sauron. Ο πρωταγωνιστής είναι επί της ουσίας διπλός. Αφενός ο Talion, ένας Ranger στον οποίο δεν επετράπη ο θάνατος και αφετέρου ο Celembribor, το ξωτικό υπεύθυνο για την κατασκευή των τριών εκ των εννέα περίφημων δαχτυλιδιών. Ο Celembribor στον τίτλο εμφανίζεται μονάχα ως Wraith (ας θυμηθούμε λίγο τους Nazgul) και είναι αυτός που δίνει ουσιαστικά μερικές αρκετά εντυπωσιακές δυνάμεις στον Talion.
Στο δικό μας hands-on είχαμε την ευκαιρία να δούμε μία αποστολή του παιχνιδιού αλλά και να περιπλανηθούμε λίγο σε μία περιοχή του τίτλου, προσπαθώντας να προκαλέσουμε αναταραχή στην πολεμική μηχανή των Uruk.
Μία πρώτη αίσθηση που αφήνει ο τίτλος είναι πως όλα δείχνουν να λειτουργούν σωστά, τόσο στο stealth σκέλος όσο και κατά τη διάρκεια της μάχης. Και το ένα καταφέρνει να συμπληρώνει το άλλο χωρίς να υπερτερεί κανένα τους. Δεν είναι καθόλου εύκολο δηλαδή, ειδικά στις αρχές του τίτλου, ο παίκτης να “τακτοποιήσει” ένα γκρουπ τεσσάρων Uruk. Θα πρέπει να κάνει χρήση όλων των δυνάμεων στη διάθεσή του και να εκμεταλλευτεί το περιβάλλον πλήρως. Η καλύτερη εναλλακτική είναι η stealth προσέγγιση και η προσεκτική, χειρουργική επέμβαση όπου αυτή θα επιφέρει τα βέλτιστα αποτελέσματα. Ειδάλλως, θα αντικρίσει ένα αναπόφευκτο “game over” και αυτό θα γίνει αρκετές φορές στο παιχνίδι. Η διαφορά όμως στο Middle-Earth: Shadow Of Mordor είναι πως με το θάνατο του παίκτη δεν ακολουθεί ένα “load previous save” αλλά η επιτάχυνση του χρόνου μέχρι την αναγέννηση του Talion. Και μέχρι να γίνει αυτό, έχουν αλλάξει και κάποια πράγματα. Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για το σύστημα Nemesis.
Ο κόσμος του τίτλου της Monolith Productions έχει μνήμη. Έχει παρελθόν, έχει παρόν και ένα μέλλον που μεταβάλλεται διαρκώς, βάσει των αποφάσεων που θα πάρει ο παίκτης και των μαχών στις οποίες θα εμπλακεί. Είτε επιτυχώς, είτε ανεπιτυχώς. Και αυτό στο Shadow Of Mordor δεν είναι φτηνό PR talk.
“Έγιναν πιο δυνατοί από την τελευταία φορά που έπαιξα”, εκμυστηρεύθηκε ο κύριος de Plater όταν ανοίξαμε το menu με τους Warchiefs των Uruk. Σε αυτό το πλάνο ο παίκτης μπορεί να βλέπει ανά πάσα στιγμή τη διάρθρωση της διοίκησης του στρατού του Sauron, τις σχέσεις των ανωτέρων με τα κατώτερα στελέχη και αν ασχοληθεί με την συλλογή πληροφοριών ακόμα και τις αδυναμίες τους και τον τρόπο να τους προσεγγίσει και να τους στήσει κάποια ενέδρα.
“Στην αρχή βασικός στόχος του Talion είναι να αποδιοργανώσει τις τάξεις των Uruk εξουδετερώνοντας τους αρχηγούς τους, αργότερα όμως και αφού επεκτείνει τις δυνάμεις του Celembribor, μπορεί να τους κυριεύσει και να τους ελέγξει με τον φόβο ώστε να τους χρησιμοποιήσει για τους δικούς του σκοπούς”. Στο δικό μας demo, μιας και είχαν προηγηθεί αρκετοί συνάδελφοι πριν από μας και αρκετές αποτυχημένες απόπειρες, οι Warchiefs, ήταν αρκετά ισχυροί με ελάχιστες αδυναμίες και φυσικά πολύ μίσος προς τον Talion. Ο στόχος που επιλέξαμε στο hands-on μας ήταν ένας αρκετά ισχυρός Warchief ο οποίος είχε μία βασική αδυναμία εν συγκρίσει με άλλους, φοβόταν υπερβολικά τη φωτιά. Ο μόνος δε, τρόπος να τον προσελκύσουμε θα ήταν καταστρέφοντας βαρέλια με το αγαπημένο του ποτό, καθότι επικός πότης. Για καλή μας τύχη, ο Talion είχε ήδη πρόσβαση σε έναν εκ των δύο αξιωματούχων/σωματοφυλάκων του και τον θέτει υπό τον έλεγχό του. “H Mordor είναι ένα μέρος όπου η κινητικότητα είναι θέμα ισχύος και όλοι περιμένουν την κατάλληλη στιγμή να ελιχθούν στα ανώτερα κλιμάκια με την πρώτη ευκαιρία που θα τους δοθεί”. Η ουσία ήταν να εντοπίσουμε και τον έτερο σωματοφύλακα ώστε να αυξήσουμε τις πιθανότητές μας στη μάχη που θα ακολουθούσε. Χρησιμοποιώντας πληροφορίες από μία περίπολο από Orc καταφέραμε να τον βρούμε σε ένα κοντινό φυλάκιο. Η μάχη, ευτυχώς ήταν σύντομη και μιας και κανείς δεν πρόλαβε να σημάνει το συναγερμό, ο υπαξιωματικός υπέκυψε γρήγορα στη θέληση του Celembribor.
Κάπως έτσι ήρθε και η ώρα του πότη Warchief. Αφού πλησιάσαμε και διεισδύσαμε προσεκτικά στο φρούριο όπου φημολογούταν πως είχε τη βάση του, γίναμε μάρτυρες της προδοσίας από τους υπαρχηγούς του. Βαριά τραυματισμένος και εν μέσω μιας μάχης με στρατιώτες και υπαξιωματικούς που στράφηκαν απότομα εναντίον του, αποπειράθηκε να διαφύγει, στο δρόμο του όμως βρεθήκαμε εμείς όπου και αποτελειώσαμε τη δουλειά. “Αν είχε καταφέρει να ξεφύγει, το πιο πιθανό είναι πως θα επέστρεφε πιο παρανοϊκός από ποτέ, με ενισχύσεις, μία νέα φοβία για τις προδοσίες και σίγουρα ένα άσβεστο μίσος για τον Talion”, υπογράμμισε ο Michael de Plater.
Το σύστημα Nemesis, είναι σίγουρα το πιο ενδιαφέρον στοιχείο του Shadow of Mordor καθότι είναι και αυτό που δίνει έναν αέρα γνησιότητας στον τίτλο. Κανένα playthrough δεν θα έχει τους ίδιους εχθρούς ή ακόμα και τα bosses. Ούτε καν τις ίδιες αντιζηλίες. Με το να δίνει χαρακτήρα σε κάθε εχθρό στο παιχνίδι, σβήνοντας εντελώς τον όρο fodder, η Monolith Productions ουσιαστικά δίνει βαρύτητα και ένταση σε κάθε μάχη του παιχνιδιού. Από την αρχή ως το τέλος μπορείτε να δεθείτε με τους αντίζηλούς σας και αυτοί με εσάς κάνοντας το παιχνίδι μία προσωπική υπόθεση και προσφέροντας πλαίσιο και ενδιαφέρον σε ένα σύμπαν που κάπως σαν να είχε μπαγιατέψει στις συνειδήσεις μας.
Μόνο ενδιαφέρον έχουμε για το Middle-Earth: Shadow Of Mordor. Ελπίζουμε να μην μας διαψεύσει.