Killzone: Shadow Fall – Intercept – Review

0

Οι φίλοι το αποκαλούν και Horde Mode.

Το Intercept DLC του Killzone Shadow Fall είναι κάπως περίεργη περίπτωση όπως και αν το προσεγγίσει κανείς. Οι κάτοχοι Season Pass απλά θα το κατεβάσουν χωρίς δεύτερη σκέψη. Δεν χρειάζεται να πληρώσουν επιπλέον άλλωστε. Οι υπόλοιποι κάτοχοι του Shadow Fall θα χρειαστεί να πληρώσουν 10 ευρώ για να αποκτήσουν το expansion. Επιπλέον το παρόν expansion/mode προορίζεται, φανταζόμαστε μετά τη δωρεάν προσθήκη 6 χαρτών ακόμη (για την ώρα περιλαμβάνει μόλις 4), να κυκλοφορήσει ως κάτι ξεχωριστό και μεμονωμένο, ακόμη και για εκείνους που δεν έχουν στην κατοχή τους τον τίτλο στον οποίο βασίζεται και, για την ώρα, χρειάζεται για να λειτουργήσει. Ειδικά το τελευταίο πλάνο υπονοεί πως υπάρχει ιδιαίτερη πίστη στα όσα προσφέρει το Intercept.

Τι είναι όμως; Παρότι αναφέρεται ως co-op expansion, δεν είναι παρά Horde Mode για 4 παίκτες με στοιχεία που δανείζεται από μερικές ακόμη αναγνωρίσιμες συνταγές. Επομένως 4 παίκτες θα τα βάλουν με ολοένα και πιο απαιτητικά κύματα Helghast, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε κύμα έχει ξεκάθαρη και χρονομετρημένη αρχή μέση και τέλος. Εκτός από τους αντιπάλους, οι παίκτες πρέπει να φροντίσουν και τρία καίρια σημεία σε κάθε χάρτη. Όλα γίνονται για τη συλλογή βαθμών, αφού η νίκη έρχεται μόνο με τη συγκέντρωση 1500, 3000 ή 10000 βαθμών, ανάλογα με την επιλογή των παικτών πριν από κάθε αναμέτρηση. Κάθε ενέργεια παίζει ρόλο, το respawn κοστίζει 50 βαθμούς οπότε έχει το δικό του ιδιαίτερο κόστος και οι παράγοντες που πρέπει να υπολογίσει κανείς πολλαπλοί. Κάθε παίκτης συγκεντρώνει τους δικούς του βαθμούς και περνούν στην ομάδα μόνο όταν τους “καταθέσει” σε συγκεκριμένο σημείο. Αν πεθάνει πριν τα καταφέρει, αυτοί χάνονται. Αν όμως ριψοκινδυνεύσει, όσο περνά η ώρα μεγαλώνει ο πολλαπλασιαστής των βαθμών, άρα έρχεται και πιο κοντά ο στόχος. Αν πεθάνει πριν την ώρα του και δεν προλάβει να τον επαναφέρει ο παίκτης που εκτελεί χρέη Medic…πάνε οι συγκεντρωμένοι βαθμοί του. Η ισορροπία σε αυτό το ρίσκο ορίζει ουσιαστικά το καθετί στο Intercept.

Για αυτό και μετρά ιδιαίτερα η συνεννόηση και η ομαδικότητα. Σε κάθε match, επιτρέπεται μόνο ένας παίκτης να διαλέξει το κάθε class. Πάντα υπάρχει ένας Medic, ένας Marksman, ένας Assault και ένας Tactician. Ο πρώτος προφανώς και έχει μεγάλη σημασία ώστε να μην γιγαντωθεί το κόστος των respawn, ενώ φροντίζει και για τη τροφοδοσία πυρομαχικών. Ο Marksman παρέχει υποστήριξη με sniping, ο Assault είναι κλασική περίπτωση gung-ho βλάβης και αντοχής χωρίς περιορισμό σε συγκεκριμένα όπλα, ενώ ο Tactician μπορεί να χρησιμοποιήσει turrets και ασπίδα. Με αρκετούς βαθμούς ανοίγει ο δρόμος σε παροδικά βοηθήματα όπως Air Strikes, Double Damage και λοιπά. Και αυτά βέβαια αποτελούν τη μεταφορά αντικειμένου μεταξύ δύο σημείων, οπότε απαιτούν κόπο και δεν έρχονται ως μάννα εξ ουρανού. Οι 4 διαφορετικοί χάρτες δεν αποτελούν τη γη της επαγγελίας, πόσο μάλλον της ποικιλίας, αλλά χαρακτηρίζονται από αρκετό εύρος για συνεχείς μανούβρες και προσαρμογές, αφήνοντας χώρο έκφρασης και στην τεχνητή νοημοσύνη. Η τελευταία άλλοτε δικαιολογεί τον πρώτο και άλλοτε το δεύτερο μέρος το ονόματός της, ωστόσο ένα πράγμα που ποτέ δεν θα λείψει είναι η πίεση.

Με τα κατάλληλα άτομα, η ομαδική δουλειά και ο κόπος συναρπάζουν. Με τα λάθος άτομα…χαμός. Βέβαια η μεγάλη αδυναμία του Intercept βρίσκεται εκτός της όποιας αρένας, ειδικά όταν παίζετε με αγνώστους. Σε party που είναι μισοσυμπληρωμένο μπορεί κάλλιστα να έχει καλυφθεί η θέση που προτιμάτε. Ακόμη και αν είστε καλόβολοι, κάποιος άλλος απλά θα επιλέξει να αποχωρεί με το που δει ότι του έτυχε το class που αντιπαθεί. Η σταθερότητα αυτού του φαινομένου απλά καθυστερεί το matchmaking, άρα και τη δράση, ενώ δεν είναι παράλογη η απαίτηση των παικτών να μπορούν να δηλώνουν την προτίμησή τους από πριν. Το δομικό αυτό πρόβλημα, μαζί με κάποιες άλλες χρηστικές αστοχίες που σχετίζονται με το UI, τα κατώτερα των περιστάσεων bosses και λοιπών λεπτομερειών, οδηγούν στην εντύπωση ότι το Intercept έχει καλή βάση, έστω και αν δεν καινοτομεί, αλλά χρειάζεται βελτιώσεις στα σημεία πριν έρθει η ώρα να σταθεί μόνο του και να διατεθεί χωρίς το Killzone Shadow Fall.

Από την άλλη βέβαια…είναι ενδεικτικό πως αποτελεί μονομιάς το πιο ενδιαφέρον μέρος στο multiplayer του Killzone. Και οι ευχαριστίες πρέπει να κατευθυνθούν τόσο προς την Guerrilla όσο και προς τον “Dude Huge”.

7

About Author

Όταν δεν πίνει καφέ, πίνει καφέ. Γράφει για games από το 2003, συναντά, για κάποιο άγνωστο λόγο, τα πιο περίεργα bugs και όποτε δεν βρίσκει καφέ, λειτουργεί ως αρχισυντάκτης. Ύστερα από κάθε μακροβούτι σε gadgets, games και βιβλία ιστορίας, βγαίνει στην επιφάνεια για να πάρει αέρα και να κάνει διορθώσεις. Τότε είναι και πιο επικίνδυνος. Αρθρογραφία του έχει εμφανιστεί σε GamePro, Computer Games Magazine, RAM, bit, Digipedia κ.α. Μετέφρασε βιβλίο για το Tai Chi. Don't ask.

Leave a Reply

κατασκευή ιστοσελίδων Web and Art Solutions